woensdag 8 juni 2011

Dermatoloog

Vandaag weer een bezoekje gebracht aan de dermatoloog. Deze zit in Goes dus ja, heb er iets langer over gedaan als dat het in Vlissingen zou zijn, maar lang leve me vaste vrije dag van me werk, dus dan heb je tijd....zucht :-)

De dermatoloog was niet tevreden over zijn billen ondanks de zinkoxidesmeersel, emovate creme en het gebruik van zoete olie om zijn billen af te doen. Ze denkt nu toch dat zijn huid op iets reageert wat in de luiers verwerkt zit die hij draagt. Ander merk luiers maakt niets uit want overal zit hetzelfde in zegt ze alleen de naam is anders. Weer gezellig een cremé er bij gekregen.

Nog even en ze komen me vragen of ik wel me apothekersdiploma heb want me huis is net een apotheek. Ik vind het van mezelf al knap dat ik het meeste uit me hoofd weet wat hij gebruikt en waar het voor is.

Kyliana maakte laatst de opmerking van mamma, als er iemand is die zelfmoord wilt plegen hoeft hij alleen maar even hier de kast leeg te halen en hij kan het doen. Ze heeft gelijk, wat wij in huis hebben voor dit mannetje is gewoonweg schandalig, maar ja geven we hem dit allemaal niet dan zou hij er slechter aan toe zijn als dat hij het wel krijgt. Geen keuze dus in deze.

Ook had hij al een poosje hele rare plekken op zijn been. Ik herkende het niet wat het was, grote rode kringen met in het midden een witte stip. Volgens haar ook een vorm van eczeem, dus smeer daar ook maar emovate op hoor.

Nu 7 juli weer terug en dan hoopt ze dat de combi, emovate cremé, bariere cremé en zinkoxide wel helpt. Ook was ze blij met het feit dat we naar het Kinderhaven ziekenhuis moeten. Ze gaf aan als Kinderhaven wil dat wij een bepaalde deel overnemen van hen dat ze dat graag doen. Maar ze gaf ook aan dat Kinderhaven niet graag de touwtjes uit handen geeft aan andere artsen. Dus ja, zou het er dan op neer komen dat we steeds op en neer moeten naar Kinderhaven??? Dan weet ik zeker dat mijn vrije dag helemaal voorbij is voordat we weer thuis zijn.

We gaan het zien, we gaan het beleven hoe dit zich weer verder gaat ontwikkelen.

Groeten Corinne

dinsdag 7 juni 2011

Vervolg taxi en onze angst

Vanmorgen hier dus me verhaal getypt en nadien mijn ouders even bellen om wat te vragen en ik vertelde het aan mijn moeder en nog geen 3 tellen later belde me vader me terug. Met hem over gehad en die zei van actie ondernemen en wel dat en dat. Ikzelf had zover nog niet gedacht, ik kon alleen maar denken van als me kind maar veilig op school komt en weer thuis komt. Daar draaien mijn gedachten nu alleen maar om!!!

Op den duur een mail gestuurd naar TCR zelf en deze mail gelijk gericht aan de directeur van TCR. Soms toch wel makkelijk dat je voor je werk ook met hun te maken heb, dus dat je weet wie je moet hebben. Daarin het verhaal uitgelegd en duidelijk erin gezet als er nog klachten komen bij Deaglán van het ongeval dat ik ze dus op hun ga verhalen. Ook dat ik de gemeente zou gaan bellen en misschien ook wel de RDW ga benaderen in de hoop dat hun eens steek gewijs een taxi van de weg halen om te kijken hoe de kinderen vervoerd worden.

Na mijn mailtje de gemeente gebeld, ik kreeg de mevrouw die daar overgaat gelijk aan de telefoon. Ik wist niet dat ik gelijk de goede aan de telefoon had dus ik van ik wil een klacht neerleggen bij jullie over TCR en bij wie moet ik dan zijn. Ik was dus gelijk bij de goede mevrouw, ze wilde de naam van het kind weten. Ik dus van Deaglán van der Moere en zij van wat toevallig ik heb net zijn dossier voor me liggen vanwege de nieuwe aanvraag voor volgend schooljaar. Ze kon dus alles gelijk op de goede plaats noteren. daar me verhaal gedaan en ze zat maar van a, nee, dit kan geen waar zijn, dit is verschrikkelijk, zoiets mag nooit gebeuren, ik ga ze gelijk bellen en ik bel u zo terug.

Poosje later belde ze me terug, ze had de directeur gesproken en hij had net mijn mail voor zich en het gelezen en was verbouwreerd dat zoiets gebeurd was. Eerst zei hij nog van misschien is door de noodstop de hendel van de beveiliging los geschoten of heeft dat jongetje hem zelf geraakt. Maar hij zou het gaan uitzoeken en mij gelijk bellen zodra er duidelijk zou zijn.

Dat deed hij ook, einde van de morgen belde hij me al op en maakte eerst zijn excussus en dat ze tot conclusie waren gekomen dat dit veroorzaakt is door een menselijke fout. Dat de regel is wie de stoelen eruit heeft gehad zorgt dat deze weer goed vast gezet worden voordat je de taxi overgeeft aan je collega of als je valide mensen gaat ophalen. De collega van de man waarbij die dus gebeurd is heeft dit niet gedaan, gevolg dat Deaglán met stoel en al naar voren klapte tijdens de noodstop. De chauffeur waar het bij gebeurd is had hij al gesproken en deze man voelt zich heel erg schuldig. Dat had ik gisteren al ervaren dat deze man zich echt beroerd voelde van wat er gebeurd was. Maar hij ging er vanuit dat zijn collega zijn werk goed had gedaan, dus niet meer die stoelen gecontroleerd en dat vind hij het ergste van alles. Hij werkt daar al 8 jaar, is een hartstikke goede chauffeur, nog nooit een ongelukje gehad en nu overkomt hem dit. Vandaag worden de 2 andere chauffeurs nog aangesproken over wat ze gedaan hebben en wat het gevolg hiervan is en ze krijgen een flinke waarschuwing. De directeur bestempelde dit als een drama ook al lijken de klachten voor zover we ze nu kunnen zien mee te vallen en hij gaf ook aan van komen er klachten boven drijven die te wijten zijn aan dit ongeluk of een mogelijk gevolg er van kunnen zijn, schroom niet en bel me op want dan gaan we dit regelen en zorgen dat er een goede oplossing komt voor jullie maar zeer zeker voor jullie zoon.Ook gaat hij vandaag aan alle medewerkers een brief sturen waarin duidelijk komt te staan dat als ze met dit type bus rijden dat ze dan de stoelen heel goed moeten controleren voordat ze uberhaupt de weg opgaan. De nieuwe medewerkers gaan dit nu standaard in hun scholingspakket mee krijgen want dit mag nooit meer gebeuren vind hij. Dit is te ernstig en nu is het vrij goed afgelopen, maar de volgende keer misschien fataal.

We hebben een heel open een eerlijk gesprek gehad met elkaar voor mijn gevoel en dat doet me wel goed, maar neemt voor nu me angst nog niet weg.

Mijn vader is daarin harder en zakelijker en die heeft zoiets van bel je rechtsbijstand verzekering en leg daar het verhaal uit en kijk of je een schadeclaim in kan dienen want hij heeft lichamelijke schade maar ook geestelijke schade opgelopen door wat er gebeurd is gisteren.

Ikzelf vind dat wat moeilijker en weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Nog maar eens een nachtje over slapen en alles laten bezinken want nu heb ik een hoofd vol watten!!!

Groeten Corinne

Taxi en onze angst

Wij vinden het al vanaf het begin af aan eigenlijk niets dat Deaglán met de taxi mee moet naar school. Maar ja, we hebben geen keuze wat dat betreft want hem zelf brengen is gewoonweg geen optie vanwege de kilometers die je dan iedere dag moet afleggen. Dat zou er op neerkomen dat wij als ouders iedere dag rond de 110 km moeten rijden om hem naar school te brengen en weer thuis te krijgen. We zijn dus aangewezen op het taxi vervoer.

Sinds onze vaste chauffeur op vakantie is hebben we iedere keer een andere chauffeur. Opzich niet erg want Deaglán kan daar goed mee omgaan, maar de ene chauffeur is er om half 8 al en weer een ander pas om kwart over 8. Daar is dus ook geen peil op te trekken.

Maar wat er gisteren gebeurd is dat zit me niet helemaal lekker. De taxichauffeur heeft een noodstop moeten maken. Kan deze goede man niets aandoen, moeten wij ook weleens met de auto. Deze meneer heeft wel duizend keer zijn excussus aangeboden en de schrik zat er bij hem en alle kinderen flink er in.

Wat is er gebeurd: Deaglán rijd mee met een taxi waarin ook rolstoelen vervoerd kunnen worden, het is een ouder model bus. Om een rolstoel mee te kunnen nemen moeten ze een bank eruit schroeven en deze helemaal uit de bus halen en dan pas kan de rolstoel erin. Deaglán zit altijd op die bank die er uit kan. Nu schijnt de regel te zijn, degene die de bank er uit heeft gehaald zet deze er ook weer in. Ik neem aan dat met er in zetten ook het vast zetten hoort van de bank. ( is mijn eerste gedachte en lijkt me ook het meest logische toch??? )

Maar deze bank stond dus los en jullie snappen misschien wel wat er gebeurde tijdens een noodstop en een losse bank. Deaglán is met bank en al naar voren geklapt en met zijn gezichtje op de bank voor hem gekomen. De schade viel op zich mee, paar tanden door zijn lip en een wang die wat dik is met een schaafplak er op. Het is dus met een sisser afgelopen allemaal, maar het had ook anders kunnen zijn, toch???

Vanmorgen hadden we weer een andere chauffeur en die zei gelijk van ik wet wat er gisteren gebeurd is en die vond het een schande dat ze die bank niet vast hadden gezet. Ik ging er vanuit dat hij dit van de centrale zelf had gehoord. Maar dat was niet het geval, het jongentje wat hij als eerste ophaalt had hem alles vertelt. De chauffeur ging nadat verhaal kijken naar de betreffende bank en jawel deze stond weer los!!!! Hij was hier erg kwaad over want hij zegt van we werken met mensen en in hoofdzaak met de zwakkere van de samenleving en dat er dan collega's zijn die gewoon de regels aan hun laars lappen. het is nu dat dit jongetje mij alles verteld heeft en dat ik ging kijken anders hadden we vanmorgen misschien weer een ongelukje gehad in de bus.

Dit is waar ik altijd zo bang voor ben geweest, dat er iets zou gebeuren onderweg met ons mannetje.....nu maar hopen dat we het vertrouwen weer snel terug krijgen in het taxi wereldje.

Nog een paar weken en dan begint de vakantie, even rust van al het heen en weer gevlieg met taxi's.

Groeten Corinne