Gisteren is het er toch van gekomen, het echte afscheid nemen van het MKD. We wisten al lang dat het komen zou, maar het leek allemaal nog zover van ons vandaan. Wat is de tijd snel gegaan en gisteren was daar het moment. Ik ben iemand die het heel moeilijk vind om afscheid te nemen dus ook zo gisteren. Ze hadden nog een mooi verhaal geschreven voor in Deaglán zijn plakboek. Dat plakboek maken ze daar voor ieder kind en bij het afscheid krijgen de kinderen dan mee. In dat plakboek worden de werkjes geplakt die het kind gemaakt heeft, foto's van bijzondere momenten zoals verjaardag, sinterklaasfeest, kerstfeest, schoolreisje en andere dingen die ze ondernemen. Een geweldig aandenken natuurlijk en leuk om in terug te kijken.
Uiteraard hebben ook wij het afscheid niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ik ben maanden van te voren begonnen met de afscheidkadootjes voor de juffen, voor alle 3 een adresbakje gescrap, theedoosje en een mok er bij gedaan. Voor de kinderen allemaal een doosje gemaakt met wat snoepjes erin en een waterkanon er bij. Deaglán vond het geweldig om de kadootjes uit te delen. Toen Linda ( onze mentor daar ) het verhaal van Deaglán ging voorlezen kreeg ik het zwaar en moest even flink slikken en Deaglán ging heel verlegen naar beneden zitten kijken. Uiteraard van het afscheid wat foto's gemaakt en alle kindjes nog even op de foto gezet als aandenken.
Hier het verhaal wat Linda voor las:
Lieve Deaglán,
Op 1 september 2008 was jouw eerste dag op de Zeekraal ( dit is de naam van de groep waar hij 2 jaar heeft gezeten ). Jouw pappa en mamma kenden wij al, uit de tijd dat Xaviël, jouw broer bij ons op de groep zat.
Een beetje verlegen kwam je achter mamma de groep binnen. Je hebt best even de tijd nodig gehad om te wennen op de groep en je veilig te voelen. Je speelde dan ook vaak verstoppertje achter je armen. Gelukkig was dit in de loop van de tijd niet meer nodig.
Je genoot altijd van de aanwezigheid van de andere kinderen om je heen. Je hield hun dan ook goed in de gaten. In het begin mocht je tijdens het spelen altijd rondlopen in de groep, om bij hen te kijken. Later heb je geleerd om op een vaste speelplek te blijven. Het leukste was dan om samen met een ander kindje te spelen.
In de loop van de tijd ben je ook meer contact met anderen gaan maken. Thuis, bij Sanne ( logopediste ) en op de groep heb je geleerd om gebaren te geruiken. Op die manier kun je nu dingen aan ons duidelijk maken. Beetje bij beetje kwamen er ook steeds meer woordjes bij, maar 'waf waf' en 'Ticka' blijven je favoriet, want je bent een grote dierenvriend.
Ook ben je in het afgelopen half jaar een beetje ondeugend geworden. Opdrachtjes waarvan wij eigenlijk wisten dat je dat kon, deed je dan niet. En als we dan een beetje gingen mopperen op je, ging jezelf je stoel omdraaien.
Vorig jaar was het even spannend voor je, want veel van je vriendjes en vriendinnetjes gingen naar een andere school of groep toe. Gelukkig bleven jij en Destiny nog bij ons. Er kwamen vele andere kinderen bij, hier speelde jij ook al weer snel mee. Nu is het ook voor jouw tijd geworden on naar een andere school toe te gaan.
Na de zomervakantie ga je naar de Kring toe. Deze school is in Goes, best spannend want dan mag je met de taxi. Wel hebben we van pappa en mamma gehoord, dat zij jou ook nog een paar keer gaan brengen.
Wij zullen je gaan missen en hopen dat je nog eens op visite komt om te vertellen hoe het op je andere school is. Deaglán, jij en ook je pappa en mamma veel succes in de toekomst.
Een dikke knuffel van Linda, Henny, Jacolien en alle kinderen van de Zeekraal
Nu nog als ik het lees krijg ik een brok in me keel. Ook al waren we het niet altijd met elkaar eens en moesten we soms praten als burgman het blijft moeilijk om afscheid daar te nemen. Deaglán voelde zich daar thuis, het MKD is bij ons in de wijk, dus iedere dag bracht en haalde ik hem zelf. Daarbij is de sfeer daar erg goed en ontspannen. Ja, hij heeft daar een leuke tijd gehad en wij ook als we alles naast elkaar leggen. Nu maar hopen dat hij zich op de Kring net zo veilig en vertrouwt gaat voelen.
Linda, Henny, Jacolien, Lothar, Mariet, Sanne, Ineke, Digna en alle stagiares bedankt voor alle goede zorgen!!! We komen zeker nog een keer langs.
Liefs Corinne en Deaglán XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten