donderdag 10 februari 2011

Tja, wat zal ik zeggen

Zoals ik al zei is er best veel gebeurd de afgelopen weken, eerst het zwemles verhaal en week erna had ik een gesprek op school en dat was een gesprek waar we niet blij van werden. De logopediste had een test afgenomen bij Deaglán om te kijken of er vooruitgang te zien was met een jaar terug. Hun hadden ook allemaal de uitslagen van het MKD, dus alles was goed met elkaar te vergelijken. Maar de uitslagen daar werden we niet vrolijk van. Inplaats van vooruit te gaan, gaat Deaglán achteruit in zijn taalbegrip. De losse woordjes taal begrip was hij een beetje op hetzelfde blijven zitten, dus dat was/is nog wel te overzien. Maar de zinnen waarin hij het taalbegrip moet uit halen was aanzienlijk omlaag gegaan. Het is niet dat hij minder weet als daarvoor, maar hij is ouder geworden dus de eisen worden hoger en dan scoort hij heel erg slecht.

De logopediste vroeg zich af of er mogelijk sprake kon zijn van Dyspraxie en is daarover gaan bellen met het Spraak Ambulatorium in Eindhoven en heeft daar het verhaal gedaan. De kans dat hij inderdaad een Verbale Dyspraxie heeft is volgens hun groot, maar ze raden aan te wachten met testen totdat hij echt alle klanken kan zeggen en het fonologisch is opgeslagen in zijn koppie.

De dag erna moesten we naar de kinderarts toe en het daar aangekaart en zoals ze zegt, veel kinderen die een syndroom hebben, hebben ook een vorm van Dyspraxie er bij. Dus de kans is groot dat Deaglán dat ook heeft. Daarbij als je de klachten van Dyspraxie naast die van Klinefelter XXXY legt dan zie je heel veel overeenkomsten. Zij wilt niet testen zolang er geen doel voor ogen is en als school wel met een goed doel komt dan geeft ze haar akkoord voor een onderzoek. Dit bij school gelegd en daarover vandaag een gesprek gehad.

Naast dit kwam natuurlijk ook Deaglán zijn gezondheid ter sprake. We hadden over 1 ding goed nieuws. Zijn nieuwe astma medicijnen slaan aan dus we gaan op dezelfde voet verder met de seritide. Maar er had zich een nieuw probleem aangedient en dat is zijn huid. Deze is droog, jeukt, doet pijn, rode vlekjes. Jawel waar ik bang voor was is waarheid geworden, hij is exceem aan het ontwikkelen. Op sommige plaatsen is zijn huid zo kapot dat daar een bacterie of een schimmel ingenesteld heeft. Hoe deze plekken zo erg konden worden weet ze ook niet. De kans is groot dat hij op bepaalde voeding of medicatie heel erg allergisch reageert en dat dit nu een uitbraak is daar van. Nu dus weer medicatie er bij, namelijk een anti allergie pil en 2 zalfjes om zijn huid die erg geirriteerd is te helpen weer te genezen. Over 2 weken een bel afspraak met haar en is het dan niet over dan gaat ze kijken wat er dan moet gebeuren.

Ook sinds enige tijd snurkt hij heel erg, stopt dan ook regelmatig met ademen, doodeng als je dat hoort en dan net dat je uit bed wilt stappen om hem even een zetje te geven, schrikt hijzelf onrustig wakker en draait om, maar ook dan snurkt hij weer en weer dat stoppen met ademen. Dit doet mijn nachtrust niet goed. Ik ben zo bang dat hij stikt dat ik constant lig te luisteren naar hem. De hoop is dat de medicatie tegen allergieeën daar ook tegen werkt omdat dit ook je slijmvliezen kan aantasten. Als dit niet helpt gaan we weer de weg in van de KNO-arts.

Over 2 weken weten we dus weer meer wat de kinderarts betreft.

Vandaag dan het gesprek op school gehad, daarover later meer.

Groeten Corinne

1 opmerking:

  1. Jeetje joh het houd niet over met Deaglán, snap heel goed dat je om alles grote zorgen hebt, is ook niet niks, en zijn gezondheid en school en jullie eigen gemoedsrust.
    Succes meis.
    Liefs Renate

    BeantwoordenVerwijderen