Deaglán wordt ouder en je kan hem niet alleen maar meer in de tuin laten spelen want hij wilt achter zijn broer Xaviël aan. In het begin ging dat allemaal leuk en werd Deaglán echt geaccepteerd door de andere kinderen. Helaas gaan een aantal kinderen zien dat hij anders is, sommige pakken dat leuk op en stellen hem vragen waardoor Deaglán met gebaren op reageert. Zoals wat doet een olifant en dan doet hij dat met zijn armpje en de kids vinden dat geweldig. Maar ja, je loopt ook tegen mindere leuke kids aan. Het begon een paar weken terug met dat een groepje meiden zei van o, daar heb je dat enge jongentje weer en dan renden ze hard weg. Deaglán ziet dat nu nog als een spelletje en rent dan achter die meiden aan en heeft de grootste lol daarom. Nadat voorval volgde er meer van zulke dingen, jongens die tegen Xaviël zeiden dat Deaglán een gestoorde is, dat hij knettergek is en dat hij maar dood moet. Jullie begrijpen Xaviël helemaal over zijn toeren. Niet veel later was er een jongentje die Deaglán middenin zijn gezicht deed spugen en niet 1 keer nee, dat gaat al weken zo. Ik heb de moeder van dat jongentje aangesproken en ze begon te schelden als een viswijf, van ja een kind van 9 die zoiets doet, rot toch op mens en ik wil niet dat je P aanspreekt want P die doet zoiets niet. Ik heb er verschillende keren op staan kijken en heel normaal gezegd van P doe dat nou niet, dat is een beetje vies. Ik heb nooit kwaad gereageerd op hem. Nog nooit op 1 kind trouwens. Nu sinds van de week heeft zijn jongere zusje bedacht van ik zal eens wat tegen Deaglán zeggen en jawel Deaglán volgt op wat zij zegt. J zegt dan van Deaglán likt de grond en ja, Deaglán niet beseffend dat zoiets vies is doet dat gelijk. Hem daarvoor al verschillende keren daarvoor naar binnen gehaald. Gisteren ook weer zo en Jan die loopt naar buiten en P en J rennen naar achteren zodra ze hem zagen. Naar hun moeder gaan heeft toch geen zin want haar kinderen doen nooit iets, het zijn altijd andere kinderen die iets doen.
Maar ja, deze dingen raken me tot het diepste van me hart en maken me erg verdrietig. Maar ja, ook hier in zullen we een weg moeten vinden denk ik....hoe weet ik nog niet.
Groeten Corinne
Hey lieverd, wat een verhaal meis, en wat een kl.teblagen zeg, over de ouders nog maar te zwijgen, die horen de kids aan hun verstand te prutsen dat er ook kinderen zijn met een handicap, daar kiest Deaglán ook niet voor en jullie ook niet!
BeantwoordenVerwijderenHun horen ervoor te zorgen dat ieder kind met respect geaccepteerd wordt ook al is hij/zij anders.
Het is zo'n drol van een knul en dat zo bedondert te worden, bah misselijk word ik ervan.
Ga keihard aan je denken in de strijd, sneu voor jullie en voor hem, buiten spelen hoort er bij maar niet op deze manier en tja er zijn ouders die kinderen hebben die in hun ogen dat soort dingen niet doen, opbossen die hap!\Knuffie van ikke