Me zwangerschap was niet zoals we gehoopt hadden.Ik ben echt 9 maanden ziek geweest en verschillende keren bloedverlies gehad.Gelukkig is dat niet op een miskraam uitgelopen, maar daar zijn we wel bang voor geweest.De bevalling liep voorspoedig, maar ik was niet anders gewent wat dat betreft.Zijn apger score waren goed en het leek een vredig mannetje.
Ik wilde graag borstvoeding geven maar op 1 of andere manier lukte dat niet.Nu achteraf weten we waarom, maar toen nog niet. Het leek alsof hij niet genoeg kracht had om er iets uit te krijgen, ik moest doorzetten vond de kraamverzorgster maar na 3 dagen had ik het helemaal gehad en heb mijn man een fles laten klaar maken. Deze dronk hij wel maar met veel moeite.Na nog geen 10 minuten lag hij al weer in diepe slaap terwijl hij er maar een kleine 10 cc van op had.Ook vonden wij dat hij veel deed spugen ondanks dat hij heel weinig dronk, maar ieder kind spuugt wel voeding terug. Ja, dat wist ik ook wel, maar het voelde niet goed. Ik heb me kraamtijd uitgezongen met deze dame en de dag erna gelijk de huisarts gebeld. Hij hoorde me verhaal aan en er volgde een opname, in het ziekenhuis was het van laat hem een kwartier drinken, drinkt hij dan niet meer dan hem niets meer geven totdat het weer tijd is.Ik heb toen gevraagd om prematuur spenen, dat was volgens hun nergens voor nodig. Ik heb weken met een huilend kindje gelopen,ik werd er echt gek van. Ik heb toen uit mezelf andere voeding gekocht en een vriendin van mij had nog een prematuurspeen liggen en daar zijn we mee begonnen. Hij dronk toen meer als in dezelfde tijd en in een week tijd hadden wij een ander kindje. Wat hij wel bleef houden was dat hij steeds wakker schrok omdat hij dan ineens met zijn armpjes/beentjes zwaaide en dan huilde hij weer. Ik ben toen ondanks dat het consultatieburo het er niet mee eens was hem gaan inbakeren en na 2 nachten hadden wij een kindje wat sliep en bleef slapen. We hadden nog nooit zo een kindje gehad wat zoveel sliep. Op den duur zagen we dat hij aan 1 kant zijn hoofdje wat plat lag en er volgde fysiotherapie om een voorkeurshouding tegen te gaan. Tijdens de fysiotherapie kwam naar voren dat zijn spiersterkte erg zwak was. Maar niet zorgwekkend toen nog. Ook ging hij vanaf een maand of 2 oud anders ademen als anders. Hij klonk benauwd en rochelde echt. Ik heb dit verschillende keren bij de arts van het consultatieburo en kinderarts aangekaart maar nooit was er iets aan de hand, zijn longen zijn schoon mevrouw,als hij dit over een jaar nog heeft dan komt u maar eens terug. Wij waren ondertussen het einde raad, want we zagen ons kindje zieker en zieker worden. Op den duur op het consultatieburo zei de arts daar van hij klinkt wel erg benauwd en ik wil dat je een afspraak maakt met de kinderarts. Voordat ik die afspraak had waren we ruim een maand verder,mede omdat ik niet meer die kinderarts wilde hebben die we eerst hadden gehad want zij had me al verschillende keren zo kwaad gemaakt en me vertrouwen was weg in haar.Ik zou toen de oude kinderarts krijgen van mijn andere zoon, maar die was in eens met pensioen en ik kreeg een vervanger. Ik had zoiets van nee, he dat wordt weer ongedane zaken naar huis, maar het tegendeel was waar. Deze arts keek Deaglán aan en hij zei gelijk van mevrouw u kindje is heel erg ziek en heeft u nu tijd want ik wil gelijk bloedonderzoek, longfoto's en wat testen doen. Die arts heeft echt veel onderzocht zoals stofwisselingziektes enz, maar daar kwam nooit iets uit. Wel was er te zien op de longfoto's dat hij al verschillende longontstekingen had gehad die dus nooit behandeld waren. Wij waren als ouders nog niet zo gek en overbezorgd zoals ze ons wilde laten geloven. Toen volgde er een tijd van ziekenhuisopname na ziekenhuisopname omdat de ene longonstekingnog niet weg was en de volgende zich al weer aandiende ondanks antibiotica en prednison. Op zijn eerste verjaardag mocht hij het ziekenhuis uit en toen 2 maanden zonder opnames. Ik merkte alwel dat hij vergeleken met mijn andere 2 kinderen achter liep in zijn ontwikkeling maar de artsen schoven dat op het vele ziek zijn.
Groeten Corinne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten