Audiologisch centrum te Goes

Vanmorgen vol goede moed naar het Audiologisch Centrum in Goes. Maar eerst was hij nog even een half uurtje op school geweest voor de schoolfotograaf want ze wilde hem toch wel graag op de foto hebben dus ze hadden geregeld dat hij als eerst mocht en dat daarna gelijk de groepsfoto gemaakt kon worden. Benieuwd hoe de foto's geworden zijn :-)

Maar daarna dus echt op pad naar het Audiologisch Centrum. Ik had er misschien een te groot beeld van als dat het werkelijk was, laat ik dat even als eerste zeggen. Daar aangekomen en alles gegeven te hebben konden ze hem niet vinden in de computer maar na lang zoeken was daar eindelijk zijn naam op het scherm te voorschijn gekomen............joepie we hoeven niet naar huis en de volgende afspraak af te wachten. Na een poosje wachten kwam dan eindelijk een leuke meneer ons op halen en mochten we mee naar het eerste kamertje. Daar werd eerst gekeken met een apparaatje of hij geen vocht achter zijn trommelvlies had zitten en of hij geen oorontsteking had. Dat was allemaal goed, dus voor de eerste test was hij geslaagd :-)

Daarna met een soort dopje wat weer aan een apparaatje zat en die weer was aangesloten op een computer in zijn beide oortjes en dan moest iedereen heel stil zijn. Deaglán had het goed door wat we moesten doen en zat dan ook steeds met zijn vingertje voor zijn mond en sssttttt te zeggen. Zijn rechteroortje moest opnieuw want het dopje was tijdens de test er wat uit geschoten maar dat mocht de pret niet drukken. Alle gegevens werden netjes uitgeprint en hup naar het tweede kamertje.

In die tweede kamer stonden wel hele erge intressantte dingen vond Deaglán, 2 grote boxen met allerlei toeters en bellen er naast dus hij keek zijn oogjes uit en maar wijzen naar alles. De meneer legde alles uit aan Deaglán en deed het ook voor. Hij had een doos met allemaal blokjes en als hij dan met zijn vinger op een blokje drukte dan kwam daar een piepje uit en als hij dan het piepje hoorde mocht hij het blokje in de doos leggen. Na de tekst en uitleg mocht Deaglán dat doen, maar hij legde geen 1 blokje weg, alleen als de meneer vroeg van hoor je wat dan knikte hij en legde het weg. Na 5 minuten zo doen hebben we het geprobeerd met mij samen te doen, maar ook dat werkte niet.

Toen de volgende opdracht, woordjes na zeggen. De moed zakte al in me schoenen en had zoiets van daar gaan we weer. Ik hem dus het verhaal verteld van Deaglán en praten en nee, de KNO-arts had dit dus niet vermeld in zijn brief.....diepe zucht. De meneer was heel meegaand en liet via de koptelefoon alleen de woordjes horen die Deaglán kan zeggen en dan moest Deaglán die nazeggen. Hij reageerde maar op 1 woordje en dat was bus, de rest zei hij helemaal niet na, zelfs niet toen hij het op zijn aller hardst zette.

Wederom grote twijfels bij deze meneer van is het inderdaad slecht horen of het niet snappen wat hij moet doen. Ook was er aan zijn gezichtsuitdrukking niets te zien van ik hoor het wel, geen lachje, geen ogen die maar wat reactie terug gaven richting hem en mij. Hij gaf ook eerlijk toe dat deze tekst zo zwak is dat ze van deze geen conclusie kunnen trekken van wel of niet horen enz. Hij zou in overleg gaan met de audioloog uit Rotterdam en van hem zou ik dan horen wat de volgende stappen zullen zijn.

Na heel lang wachten konden we terecht bij de audioloog en hij gaf ook toe dat deze testen zo zwak waren om een oordeel te kunnen geven dat hij dat ook niet aan durfde en dat ook niet wilde omdat hij ons dan misschien verkeerde informatie zou geven. Uit de eerste test kwam weer wel naar voren dat hij links minder hoort maar de mate waarin kon hij niet aangeven. Hij vroeg of ik over een maand terug wilde komen in Goes om de testen opnieuw te laten doen. Ik heb hem eerlijk gezegd dat ik niet verwacht dat Deaglán over een maand de oren van onze kop af lult, maar als hij dat graag wilt dat ik uiteraard weer kom. Toen ging hij nog eens zijn dossier doorbladeren en zei van nee, we gaan dit niet langer uitstellen en ik stel voor dat jullie naar Rotterdam komen en dat we daar alles gaan testen met apparatuur waarbij hij zelf niets hoeft te doen. Hij zou dit zo snel mogelijk gaan regelen met het secretariaat en dan krijgen wij dus weer een brief thuis met wanneer we een dagje Rotterdam mogen gaan doen.

In het kort gezegd, we zijn geen steek wijzer geworden vandaag..........zucht!!!

Groeten Corinne